Sergeant Bill Marshall en zijn bemanning waren nieuwkomers. Ze hadden zopas hun training in de “Operational Training Unit” (OTU) te Lossiemouth in Schotland beëindigd. Via Hartford Bridge en de 34 Wing Support Unit vervoegden zij 69 Squadron te Melsbroek begin 1945. Ondertussen hadden ze wel twee van hun bemanningsleden verloren. Een werd vervangen door Len Larkin als bommenrichter, en de nieuwe staartschutter werd W. Readman, die al in het smaldeel was. Op 24 februari 1945 is de bemanning klaar voor een oorlogsopdracht boven vijandelijk gebied. Zij is als volgt samengesteld: Marshall als piloot, Larkin als bommenrichter, Monoghan als navigator, Davies als staartschutter en Readman in de astrodome. Alle bemanningsleden hebben de graad van sergeant. Wellington NC604 is hun toestel voor deze opdracht. Juist voor ze de frontlinie overvliegen worden ze aangevallen door een Duitse straaljager. Staartschutter Davies opent het vuur, maar de vier .303 Browning machinegeweren zijn niet opgewassen tegen het geschut van het Duitse straalvliegtuig. De Wellington wordt geraakt en Sergeant Marshall moet dalen en terugkeren. Hij vraagt aan zijn navigator een richting naar Melsbroek. Op dat moment gaat er iets mis met de intercom en duurt het een tijdje voor hij de richting krijgt. Ondertussen bevinden Marshall en zijn bemanning zich ongewild boven Luik. Voor hun vertrek waren zij gewaarschuwd over de Amerikaanse AA batterijen die de brandstofopslagplaatsen rond Luik beschermen. Het duurt niet lang voor het AA vuur geopend wordt en de Wellington NC604 zwaar beschadigt. Het vliegtuig is op 1500 voet (ongeveer 500 meter) en in duikvlucht wanneer boordcommandant Marshall zijn bemanning beveelt te springen. Navigator Readman, in de astrodome dicht bij het ontsnappingsluik in de romp, en de bommenrichter Larkin in de nabijheid van de neusdeur, springen op 1000 voet, waardoor hun parachutes slechts enkele seconden voor ze de grond raken openen en beide sergeanten gewond worden. Marshall en de twee overige bemanningsleden gaat het slechter af. Marshall in de cockpit had geen schijn van kans. Alle drie storten ze neer met de Wellington en verliezen hun leven. Readman kon vanop de grond nog zien hoe de staartschutter Davies in de staartkoepel zijn vier Brownings bleef gebruiken tot het einde. Sergeant Marshall was 24 jaar en sergeant Monaghan was er 21. De leeftijd van Davies heb ik niet kunnen achterhalen.

Wellington NC604 stortte neer nabij Waterschei niet zo ver van Luik. De drie bemanningsleden werden begraven te Evere.