Het 198 Squadron was een eenheid die de voorbije weken erg actief geweest was boven Vlaanderen. Bij haar Typhoon-acties had zij al heel wat piloten verloren, maar op 7 oktober zou het geluk voor de eerste keer langs hun kant staan.

Hurricanes van het 137 Squadron moesten geëscorteerd worden door de Typhoons. Doelwit van die ochtend waren schepen voor de Nederlandse kust. Na het beëindigen van de actie keerden de Hurricanes huiswaarts, hun collega's van het 198 Squadron besloten nog een Rhubarb uit toe voeren boven West-Vlaanderen. P/O McKenzie viel tussen Aalter en Tielt een trein aan die ertsen vervoerde.

Squadron Leader J. Bryan DFC en F/Lt V.C. Wittal ontwaarden boven Blankenberge enkele Focke Wulfs.

Het waren twee toestellen van de 1./JG 26 die die ochtend opgestegen waren voor een verkenning boven zee. Omstreeks 7.33 uur  werden ze onderschept door de Typhoons, zo'n dertig kilometer buiten de kust. Lt Johannes Mathiesen werd in zijn FW 190 A-4 (Wnr.0617) 'Witte 5' beschoten. Hij wist nog naar het binnenland uit te wijken. Hij werd voor de laatste maal ten westen van Gent gezien. Beide Typhoon-piloten trachtten hem nog in te halen voor een genadeschot, maar ze zagen hoe hun tegenstander zijn riemen losmaakt en de cabine opende. Het was echter te laat en te laag. De piloot, die zestien oorlogsvluchten op zijn actief had, kwam om het leven bij Wielsbeke. Het lichaam van Johannes Matthiesen, afkomstig uit Schleswig, werd tweehonderd meter van het wrak gevonden. Hij werd op Lille Haubourdin ter aarde besteld. De Schlageterpiloot had de twijfelachtige eer het eerste slachtoffer te zijn van 198 Squadron.