Op zaterdag 22 september 1934 vertrokken de testpiloten adjudant-vlieger Guillaume Paquay (°11 december 1898 - Lutremange) en adjudant-vlieger Hilaire Thesin (°9 november 1904 - Erembodegem) uit Evere voor een proefvlucht met de fonkelnieuwe Fairey Fox O-57. Het toestel dat pas op 14 september geleverd werd door de 'Usines Fairey', was voorzien van een dubbele besturing, een systeem om de brandstoftank snel te ledigen; het was tevens uitgerust voor het blindvliegen. Adjudant-vlieger Paquay zat aan de sturen en adjudant-vlieger Thesin had plaats genomen in de achterste stuurhut om alle nieuwe instrumenten en de dubbele besturing uit te testen. Het vliegtuig vloog op 600 meter hoogte toen een explosie zich voordeed en het toestel brandend naar de grond dook. Paquay hield de Fox zo lang mogelijk onder controle opdat Thesin zou kunnen springen. Diens valscherm dat echter door de vlammen beschadigd was, ging niet normaal open en kon hem niet redden. Paquay kreeg zelfs de kans niet meer om de sprong te wagen en sloeg met de brandende machine te pletter in Perk, nabij de boerderij Het Laathof.
In 1924 ging Thesinals dienstplichtige bij de Compagnie des Chars de Combats. Hij behaalde een burgerlijk vliegbrevet te Deurne. In november 1925 ging hij naar de Militaire Luchtvaart. De 23ste van die maand maakt hij deel uit van de 40ste Promotie van de leerling-piloten te Wevelgem. Op 10 maart 1927 kreeg hij zijn militair brevet, waarna hij als sergeant-vlieger naar het 2de Smaldeel van de Iste Groep van het 2de Regiment te Schaffen-Diest ging. Bij zijn makkers stond hij bekend als 'Mensch'. Regelmatig vloog hij met zijn tweedekker over de Erembodegemse dorpskom. Algauw kreeg hij wegens zijn gewaagde stunts in de streek de bijnaam "de Zot van Erembodegem".
Vervolgens werd hij overgeplaatst naar de Etablissements d'Aéronautique te Evere als testpiloot. Hier werden nieuwe toestellen onderworpen aan de strengste proeven. Jean-Hilaire was op dat moment Adjudant-Vlieger.
Jean-Hilaire Thesin werd onder massale belangstelling in zijn geboortedorp Erembodegem begraven. Zijn praalgraf vinden we nog steeds op de gemeentelijke begraafplaats. Het mooie graf van Paquay, dat door zijn schoonvader, een steenkapper, gemaakt werd, vonden we op de oude begraafplaats aan de Sint-Vincentiusstraat te Evere. Op beide graven zijn fraaie bronzen ornamenten aangebracht, met telkens de beeltenis van de vliegeniers.
Het stenen kruis dat voor de oorlog als gedenkteken op de plaats van de crash werd ingeplant te Perk, was verdwenen. Op 21 september 2009 werd op initiatief van Hubert Verstraeten en het gemeentebestuur van Steenokkerzeel in de nabijheid van het Laathof een nieuwe gedenksteen ingehuldigd.
Willem Hollanders, die in de jaren 30 als technicus verbonden was aan de Technische Diensten te Evere en die aanwezig was op de plechtigheid, herinnerde zich dat er destijds werd vastgesteld dat er een probleem was met het snelledigingssysteem. De brandstof zou het soldeersel van de tank aangetast hebben, zodat er benzine in de kajuit vloeide. Een genster van een elektrische ontsteking lag even later aan de basis van de ontploffing.
1820 Perk
be
