Om 9u.30 haalde Flieger Hans-Walter Sander van de 8./JG 26 een B-17 neer, het was zijn eerste en enige overwinning. De jonge piloot situeerde deze bij Sint-Truiden. Hier zou het kunnen gaan om de B-17 waarvan in een rapport van de 4th Bomb Wing sprake is, "die in de lucht uit elkaar viel ten zuiden van Antwerpen. Acht à negen parachutes werden waargenomen". Het was de 42-30202, een B-17F van de 563 BS/388 BG die bij Berlaar (Lier) neerstortte, en ingezet werd bij het bombardement op Kassel. De Duitsers konden op de staart nog het onderscheidingsteken van de 388 BG waarnemen : een letter 'H' op gele achtergrond. Deze overwinning werd eveneens door de Flakabteilung 295 opgeëist. De buikkoepelschutter, Sam H. Tucker, herinnerde zich later: "Die ochtend hadden we omstreeks 3 uur briefing gekregen. De dag ervoor had onze bemanning de missie moeten afbreken wegen technische problemen. Onze co-piloot zei : "Ditmaal gaan we op het doel af, al was het met de fiets". Eenmaal we over de Belgische kust waren, begonnen overal Flakgranaten te ontploffen. We kregen er een in de rechtervleugel, die gevuld was met brandstof. De vleugel brak af. Ik was in de buikkoepel toen het vliegtuig in duikvlucht overging. De piloot schreeuwde "Bail out ! Bail out !". Ik kroop uit de koepel, gordde mijn parachute om, begaf me naar de zijkant van het vliegtuig, die in brand stond. Op de vloer lag één van de bemanningsleden en ik duwde hem eruit, terwijl ik aan zijn parachute trok. Ik volgde hem. Ik hield me vast aan het zijraam, tot de wind me eruit zoog. Ik verwondde m'n hand en kin. Ik trok pas laat aan het koord, ik wist niet of de Jerries (Duitsers, n.v.d.s.) naar me zouden schieten. Ik zag twee Duitse jagers naar me toe vliegen. Toen ze vlakbij mij waren, trokken ze zich terug, ze deden het Heil-teken. Ik daalde naar omlaag en landde in een tuin, ongeveer dertig meter van een boerderij."

De tien vliegeniers konden springen. Vier van hen werden snel gevangen genomen. De meccano, T/Sgt Orville Lewis, werd bij Duffel gesnapt, alsook de rechterzijluikschutter, S/Sgt Ralph May. De radiotelegrafist, S/Sgt Walter Togel vond men te Lint en de linkerzijluikschutter, S/Sgt Harlan Oakberg, te Kontich. Ook zij vertrokken op 2 augustus richting Duitsland.

Het duurde wat langer vooraleer de bezetter nog eens vijf leden van deze bemanning kon snappen. De piloot, F/O Earl Eugène Pickard, zou één maand op vrije voeten blijven maar werd in Frankrijk aangehouden. Hetzelfde lot ondergingen de bommenrichter, 2nd Lt Wallace N. Soderberg; de buikkoepelschutter, S/Sgt Sam H. Tucker; de navigator, 2nd Lt Robert J. Hoke en de staartschutter, S/Sgt Donald M. Boy. Deze laatste werd door Belgen geholpen en naar een Franse lijn overgebracht. Maar zesendertig dagen na het neerstorten van zijn vliegtuig, werd hij aan de Duitse autoriteiten overgedragen.

Slechts één bemanningslid kon ontsnappen, de co-piloot F/O Billy J. Hocker. Hij keerde naar Groot-Brittannië terug.