B-17 bij Limmel

De B-17 42-29952 ging ten onder bij Maastricht. Het was Major Seifert, de Kommandeur van de II.Gruppe, die de machine van de 305 Bomb Group voor zijn rekening nam. Zijn hoogtemeter wees 7 500 meter en zijn boordklok 13.32 uur. Het zou zijn 56ste overwinning worden. Staartschutter William Menzies schreef in 1979 :

"Op het moment dat we aangevallen werden door jagers bevonden we ons in het luchtruim boven het grensgebied België, Nederland en Duitsland. Ik weet niet precies waar ons vliegtuig neerkwam. Maar ik landde op een voetpad langsheen een kanaal. Een groep burgers zag me aan mijn valscherm naar omlaag komen en kwamen door de velden op me af. Een van hen, hij had rood haar, gaf me een sigaret en ze wilden me helpen om uit de buurt te komen.  Maar tegen dan arriveerden twee Duitse soldaten die me gevangen namen. Samen met hen moest ik een tweetal kilometer naar een stadje stappen.  De naam ervan weet ik niet maar er was daar een B-17 op een dak van een groot gebouw gestort en alles stond er in brand. De eerste naam die ik me herinner, is Maastricht. Ze stopten me in een gebouw, op de 2de of 3de verdieping. Het was eenzame opsluiting en zo bleef ik daar twee of drie dagen.  Dan werd ik naar Amsterdam gestuurd voor verdere ondervraging."

Hoewel de machine op Nederlands grondgebied, bij Limmel, neerstortte, kwam de radiotelegrafist Thelma B. "Mama" Wiggins Jr. bij Tongeren aan de grond. Hij werd meteen opgepikt en vertelde aan zijn redders van de EVA-lijn :

"Het vliegtuig stortte neer in een tolvlucht. Ik werd op de vloer gegooid en het snoer van mijn koptelefoon raakte uit de stekker. Toen het vliegtuig weer min of meer onder controle was, merkte ik dat de buikkoepelschutter trachtte uit zijn positie te klimmen, om zich klaar te maken om te springen. Ook de twee zijluikschutters : de linker sprong, en de rugkoepelschutter volgde hem. Ik volgde de buikkoepelschutter, terwijl de rechter achter mij was. Ik denk dat ook hij sprong. Wat er met de rest gebeurde, weet ik niet."

Het was boven Belgisch Limburg dat de kist afgemaakt werd door de Focke Wulfs van de II.Gruppe. Een aantal Amerikaanse bemanningsleden sneuvelden onder de Duitse granaten. Het getroffen Fort werd op automatische piloot gezet en de overlevenden sprongen. Gezagvoerder Murdock, bommenrichter Miller en rechterzijluikschutter overleefden het gebeuren niet - blijkbaar was Wiggins de laatste die levend kon springen, aangezien de rechterschutter achter hem stond en toch stierf. Waarschijnlijk sprong de navigator, 2nd Lt John Manahan te laag, want hij werd levenloos aan het Julianakanaal bij Geule gevonden. Smith, de copiloot, werd krijgsgevangen genomen, samen met staartschutter William B Menzies en linker rompschutter Levy.

De geluksvogel was zoals gezegd Thelma Wiggins; twaalf weken later stond hij weer op Engelse bodem.

Datum: 
14/10/1943
Serienr. / Rompcode: 
Organisaties: 
Locatie

Limmel
nl
Type Locatie: 
Incident
Bronnen: 
De Decker Cynrik & Roba Jean-Louis; De Val van de Vliegende Forten, De Krijger, Erpe, 2004
Ron Pütz; Duel boven de wolken, blz.79