Na een bombardement over Gelsenkirchen (D) vanuit basis Driffield vatte de motor van de Whitley N1522 (KN-G)  vuur. P/O Alan C. Meigh zond een signaal uit dat het toestel richting Abbeville  vloog, maar dit werd al snel gevolgd door een tweede bericht dat de bemanning het toestel verliet. Het toestel crashte bij het Universitair Ziekenhuis aan de Ottergemsesteenweg in Gent. De volledige bemanning, P/O Meigh (piloot), Sgt. W.G. Best, Sgt. M.A. Oliver, LAC V.G. Allen , en AC1 D.V. Browne kwamen behouden aan de grond maar eindigden voor vijf lange jaren in gevangenschap.

Op woensdagavond 18 september rolden de Whitleys van het 77 Squadron over de grasmat van hun basis. Enkele minuten later zette de Squadron Leader met de overige toestellen koers richting Antwerpen. De Duitse afluisterdiensten hadden het aankomende geronk over de golven van de Noordzee horen aankomen, en algauw floepten de eerste zoeklichten in de Antwerpse haven aan.

Op 5 augustus 1941, om 22u07 verlieten de bommenwerpers van 77 Squadron hun basis Topcliffe met de opdracht Frankfurt te bombarderen. Daar ze om de ene of de andere reden het oorspronkelijk doel niet konden bestoken en werden de bommen gedropt op Koblenz, dat het alternatieve doelwit was.

Oberleutnant Henseler onderschepte om 20.43 uur bij Fronville, zo’n acht kilometer ten zuiden van Durbuy, een Halifax. Hier ging het over de LL125 « KN-K » van 77 Squadron die die vooravond om 16.30 uur van Elvington opgestegen was. Aan boord zat Terence Bolter, die zich in 1990 de aanval nog herinnerde : We werden aangevallen door een vijandelijke jager die eerst de stuurboord-binnenmotor beschoot, en die motor vatte meteen vuur. » Het was een machine die onder het gezag stond van Squadron Leader Herbert Bickerdike DFC. Hoewel nog maar net in het squadron, was « Bickie » al een veteraan.

De Halifax MkII JD371 ‘KN-O’ van 77 Squadron was ingezet om Neurenberg te bombarderen. Slechts drie van de acht bemanningsleden overleefden het drama. Zij hadden het geluk geholpen te worden door het verzet. Het waren de sergeanten Arthur W. Beard, de navigator, William Palmer, de staartschutter en William F. Catley, de radiotelegrafist. De twee eerstgenoemden hadden er elk twintig operaties opzitten, en we kunnen stellen dat het hier dus een ervaren bemanning betrof.

De I./NJG 4 zou die nacht nog een tweede overwinning behalen. Het was de eerste Abschuss van Uffz Kustusch. Een inwoner van Dour beschreef de val van de geallieerde bommenwerper : “Tijdens de nacht van 10/11 augustus 1943, omstreeks 02.15u. ‘s ochtends, werd de Borinage gewekt door de droge salvo’s van een machinegeweer. Een nachtjager (te Mons à Boussu vond men de 20mm-hulzen) schoot één van de RAF-bommenwerpers neer. Mr.

In de Noordzee vond nog eens een Halifax-bemanning, ditmaal van 77 Sqn, de dood. De JD213 'KN-V' sloeg op de golven te pletter. Vier bemanningsleden hebben geen bekend graf, later werd wel het lichaam van de piloot, de 29-jarige Australische F/Sgt Edwin A. Sims, op het strand gevonden. Hij werd te Wenduine begraven. Twee andere bemanningsleden vonden een laatste rustplaats te Bergen en Rotterdam.

Om 01.47u. onderschepte de bemanning van Hptm Eckhart-Wilhelm von Bonin, de Staffelkapitän van de 6./NJG 1 die die nacht met Ofw Johrden vloog, nog een Halifax boven het Luikse. De Halifax MkII  JD168 'KN-T', opgestegen van Elvington om 23.11u., was het enige verlies van de eenentwintig machines die het 77 Sqn die nacht naar Düsseldorf zond. De Bf 110G van de Duitse aas patrouilleerde in de sector 6B op het moment dat de viermotorige bommenwerper op de radarschermen ontwaard werd.

Doelwit was Düsseldorf, dat die nacht het bezoek zou krijgen van 759 toestellen. De Duitsers maakten inmiddels meer en meer gebruik van 'afleidingsvuren'. In de velden buiten de stad werden enorme vuren aangelegd, waardoor de Britten dachten dat dit de brandende stad was. Het resultaat was dat de bommen verspreid naar beneden tuimelden. Zevenentwintig toestellen gingen verloren (3,6 %). Vier ervan stortten in ons land neer.

In de nacht van 9 op 10 maart kozen 264 bemanningen een koers richting München. Hiervan keerden er acht (3 %) niet naar hun bases terug. Hoewel de bommen niet echt op het eigenlijke doel (het stadscentrum) terechtkwamen, vielen de meeste brandbommen en explosieven op het westelijke gedeelte van München, waar heel wat schade aangericht werd.