Captain Norman Channing Spratt vloog van bij het begin van de oorlog in 7 Squadron. Voor de oorlog behaalde hij een record door met een RE 5 tot 18 900 voet te stijgen (mei 1914). Tijdens de zomer van 1915 was hij betrokken in een aantal luchtgevechten, vooral met Fokker Eindeckers. Op 28 september 1915 vloog hij een lange-afstandsverkenning naar Charleroi, met zijn waarnemer  2nd Lieutenant Stubbs. Beiden werden bij Gent tot noodlanden gedwongen en krijgsgevangen genomen. In april 1918 werden ze naar Nederland gerepatrieerd.

Die nacht flitste de hemel boven Noord-Frankrijk onophoudelijk bij het losbarsten van de flakgranaten. Twee rangeerstations schokten onder het bommentapijt dat er door Bomber Command gelegd werd.

Bij wat toen bekend was als de Winnipeg Road te Langemark stortte een RE 8 van 7 Squadron te pletter. Onderzoeker Henshaw stelt dat beide bemanningsleden, 2nd Lt D. Townshend en zijn waarnemer Lt L.V. Gray om het leven kwamen, maar volgens de register van de Commonwealth War Graves Commission is enkel de dood van Townshend geregistreerd - hij ligt te Harelbeke.

Een RE 8 van 7 Squadron kwam achter de Belgische linies terecht, en kwam bij de kraaklanding in een bomkrater terecht. 2nd Lieutenant John Henry kwam hierbij om het leven, zijn waarnemer Lieutenant A. Westall raakte gewond. Henry ligt op Bleuet Farm begraven.

Omstreeks 5 u. onderschept  Gruppenkommandeur Hptm Walter Ehle (Stab II./NJG 1) een Stirling van het 7 Sqdn. De 'MG-X' (BK760) was die nacht om 23u.31 vanop Oakington opgestegen. Deze "Pathfinder" hing reeds een kwartier voor de andere bommenwerpers boven Frankfurt, maar de 'MG-X' wordt tijdens haar gevaarlijke opdracht tot drie maal toe door de Flak getroffen. De piloot, Squadron Leader Humphrey W. Chestermann AFC behoudt echter de controle over de luchtreus en slaagt er zelfs in de doelmarkeerders te droppen vooraleer nog een vierde Flakinslag te moeten verwerken.

Op 31 juli 1915 kreeg de bemanning Lieutenant John Lidell/2nd Lieutenant R.H. Peck de opdracht een verkenning richting Brugge-Gent vliegen, toen ze ter hoogte van Oostende door een Duitse tweezitter onderschept werden. Net op het moment dat waarnemer Peck een munitietrommel wisselde, kreeg de RE 5 nog een salvo te verwerken, die piloot Liddell in de rechterbil trof. Hij verloor het bewustzijn en het toestel zakte naar 3000 voet, toen hij weer bij bewustzijn kwam en met vreselijke pijnen de controle over zijn RE 5 behield.

Tijdens een verkenningsmissie voor het leger ging deze FE 2b verloren. Piloot 2nd Lieutenant Louis Yules en zijn waarnemer 2nd Lieutenant Burnett G. James kwamen om het leven. Later ontvingen hun kameraden bericht dat ze te "Hevele" gestorven waren - maar een Duitse foto geeft aan dat het toestel bij Langemark neerstortte. Vandaag vinden we hun graven terug op Cement House Cemetery.

Die nach werd Mannheim aangevallen.

Om 17u.41 vertrok de Stirling 'MG-J'(R9259) vanop Oaklington, de basis van het 7 Squadron. Boven het doelgebied werd het toestel getroffen door Flak, en de staartkoepel was buiten werking gesteld.

De Stirling 'MG-G' (W7616) van het 7 Squadron werd beschoten door Flak, en vervolgens door de nachtjager bestuurd door Oblt Martinek (III./NJG 4). De viermotorige machine stortte naar bij Berzée (14 km NW Philippeville). Er waren vijf doden aan boord : WO II William N. Shumski RCAF (piloot), P/O Joseph Antoine (navigator), Sgt James S. Spark (neuskoepelschutter, 20 j.), Sgt Charles G. Dearlove (radiotelegrafist) en F/Sgt Arthur O. Graham (rugkoepelschutter).

Oblt Fritz Gutezeit (6./NJG 1) hing omstreeks 2u. in de staart van de Stirling W7520 'MG-S' van het 7 Sqdn. Hij haalde de machine neer, maar zou het met de dood bekopen. De 'MG-S' dook naar omlaag, en sleurde de Bf 110E-1 van zijn belager mee naar de aarde.