107 Squadron, gestationeerd als dagbombardementseenheid te Lecoivres, was die dag betrokken in hevige luchtgevechten, en verloor drie machines. De C2182 van de bemanning Lt James Cook en 2nd Lt Herbert Ankrett stortte neer bij Doornik. De bemanning werd eerst te Ramignies-Chin begraven, nu rusten ze te Doornik.

Een DH 9-bommenwerper van 49 Squadron werd bij Leke neergehaald. De piloot, Lieutenant B.W. Robinson werd krijgsgevangen genomen, hij was gewond. Zijn waarnemer/boordschutter Serjeant T. Wills kwam om het leven en rust op Tyne Cot.

De DH 9 O-BATE was pas op 12 april 1921 geregistreerd op naam van SNETA, toen hij de dag nadien crashte op het vliegveld Le Bourget bij Parijs. Waarschijnlijk betrof het hier de leveringsvlucht. Voor zover bekend vielen hierbij geen dodelijke slachtoffers.

Leerling piloot Adolphe Van Hauwermeiren crashte zijn DH 9 bij het vliegveld Wevelgem, maar bleef ongedeerd.

In het dagblad “Le Soir” van dinsdag 29 juli 1930 lezen we dat een militair vliegtuig is neergestort te Elsenborn en dat de twee inzittenden gekwetst zijn. De vrij vertaalde tekst van het artikel luidt als volgt: “Een waarnemingstoestel dat bestuurd werd door sergeant vlieger Désiré Verbraeck en waarin luitenant vlieger Jean de Callataÿ als waarnemer had plaats genomen beëindigde een artillerie geschutsregeling boven het kamp van Elsenborn. Op het ogenblik dat het toestel zou landen schoof het zijwaarts weg en plofte het in volle vaart tegen de grond.

Camille Donou raakte gewond toen hij zijn DH 9 op Goetsenhoven in de prak vloog.

1ste sergeant Moeykens zette samen met korporaal Delruelle de landing in op de piste van Bierset. De DH 9 scheerde over de spoorlijn Luik-Brussel, raakte evenwel een telegraafpaal en sloeg te pletter.  Beide inzittenden overleefden het ongeval - korporaal Delruelle hield er een gebroken oogkas aan over.

De Naamse korporaal leerling piloot Fernand Simon stortte tijdens een oefenvlucht vanop een hoogte van 400 meter in de buurt van een fabriek te Lauwe neer. De piloot werd met meerdere breuken aan benen, armen en schedel afgevoerd. Twee dagen later werd zijn toestand stabiel.

Van 2 tot 4 juni 1928 vestigden twee Antwerpenaren, sergeant-vlieger Groenen en adjudant-vlieger Louis Crooy, een wereldrecord toen ze gedurende 60 uur, 7 minuten en 32 seconden in de lucht bleven met hun de Havilland DH-9 van het 7^de 'Duivel' Smaldeel (III/1, Goetsenhoven). Om die prestatie te verwezenlijken, werden ze in vlucht bevoorraad door een tweede de Havilland DH-9 die de brandstoftank van hun toestel vulde via een rubberen slang. Die bevoorrading werd uitgevoerd door de bemanning Daniël Jordens en Gabriel Creteur.

Sergeant Vanlerberghe en zijn waarnemer luitenant Esmane moesten naar het hospitaal van Leuven gevoerd worden nadat hun DH 9 (D-47 of D-88) tijdens een scheervlucht over de piste tegen de grond sloeg.