In het Henegouwse Saint-Ghislain  was er een spoorwegknooppunt dat uitgeschakeld diende te worden,de raid vond plaats in de nacht van 1 op 2 mei 1944.

Een Gents lid van de inlichtingendienst "Service MARC" noteerde:

Tijdens de nacht van 8/9 juli 1943 was Keulen nogmaals het doelwit van Bomber Command. Het ging om een formatie van 282 Lancasters, voorafgegaan door zes Mosquito-doelmarkeerders. De verliezen zouden meevallen; zeven bommenwerpers keerden niet naar Groot-Brittannië terug.

Een ervan was de Lancaster ED947 (rompcode DX-G) die die avond om 22.16 uur van het vliegveld Scampton opgestegen was – de thuisbasis van 57 Squadron.

Tijdens de nacht van 6 op 7 december 1944 kwam een luchtreus met problemen de Urselse piste aangevlogen. Het was de Lancaster LL777 van 61 Squadron, een machine die die nacht haar eenentachtigste en laatste aanval vloog. Met zoveel missies in de vleugels kon de LL777 best een veteraan genoemd worden – heel wat Lancs rondden nooit de kaap van twintig opdrachten. Het serienummer inspireerde een bemanning in januari 1944 tot een tekening die dan ook op de neus geschilderd werd : een hand met daarin drie kaarten met het cijfer 7.

De strooptocht van Major Martin Drewes

00.35 Eenmaal de bommenwerpers zich boven Leuven van hun lading ontdaan hadden, bleven ze nog even verder vliegen om boven Beauvechain een koers richting Kasteelbrakel, ten ZZW van Brussel, in te zetten. Om vijf minuten over half een kregen de toestellen van de III./NJG 5 het bericht dat de Leuven-formatie zich ten westen van Brussel bevond. Een aantal nachtjagers spoedden zich naar de zone "Blindschleiche", het radarstation bij Wambeek (Ternat), om er de Canadese formatie op te wachten.

We veronderstellen dat het de Flak was die de Lancaster "VR-X" van 419 Sqn te pakken kreeg. We kunnen slechts gissen wat zich aan boord afspeelde, maar mogelijks trachtte de piloot, Flying Officer Burdell Edwards RCAF, na getroffen te zijn, via een bocht boven het West-Vlaamse kustgebied terug naar huis te vliegen. De Canadese radiotelegrafist, Pilot Officer Roy Smith, sprong boven zee en verdronk jammerlijk. Zijn lichaam spoelde aan bij Koksijde, waar hij op 16 mei begraven werd.

Nadat de bommen gelost waren boven Leuven vlogen de Lancasters verder zuidwaarts. De nachtjagers zaten de formatie voortdurend op de hielen. Een vierde bommenwerper werd boven Waals-Brabant onderschept. Het was de Lancaster "JI-M" van 514 Squadron, die die avond van Waterbeach opgestegen was.De toenmalige Sergeant Fred Brown, de rugkoepelschutter, herinnerde zich in 1993 :

Tijdens het bombardement op Leuven kenden  twee Lancasters boven Wilsele hun einde - naar alle waarschijnlijkheid kwamen ze met elkaar in botsing. Dit kan te maken hebben met het feit dat de bemanning van de "WS-Z" , een Lancaster van 9 Squadron, niet Leopoldsburg gebombardeerd had, maar koers zette naar Leuven om daar haar lading kwijt te raken. Deze bemanning, waarvan Pilot Officer Bunnagar het bevel voerde, had niet zo'n duidelijke instructies gekregen over dit doelwit, vooral wat betreft de hoogte en de richting vanwaar het doelgebied moest ingevlogen worden.

Tijdens het bombardement op Leuven kenden twee Lancasters boven Wilsele hun einde - naar alle waarschijnlijkheid kwamen ze met elkaar in botsing. Dit kan te maken hebben met het feit dat de bemanning van de "WS-Z" , een Lancaster van 9 Squadron, niet Leopoldsburg gebombardeerd had, maar koers zette naar Leuven om daar haar lading kwijt te raken. Deze bemanning, waarvan Pilot Officer Bunnagar het bevel voerde, had niet zo'n duidelijke instructies gekregen over dit doelwit, vooral wat betreft de hoogte en de richting vanwaar het doelgebied moest ingevlogen worden.

Tijdens het bombardement op Leuven spookten de Duitse Messerschmitts tussen de bommenwerpersstroom. Om half één onderschepte Oblt Hans-Heinz Augenstein (9./NJG 1) de Lancaster 'LS-A', een kist van het 15 Squadron die om 22.35u. van Mildenhall opgestegen was. Enkele salvo's uit de 20mm-boordkanonnen volstonden om de machine gierend naar beneden te doen storten, recht naar het doelgebied toe. De 'LS-A' explodeerde boven in het westelijk gedeelte van de stad, de brokstukken tuimelden naar de aarde, vooral naar de hoek gevormd door de Ierse Predikherenstraat en de Brouwersstraat.

Toen de oorlog uitbrak, was de Nieuw-Zeelander John Lawrie zestien jaar. Hij had op twaalfjarige leeftijd school verlaten om op de boerderij van zijn ouders in Taranaki te helpen. Op zestienjarige leeftijd besloot hij de luchtmacht te vervoegen. Hij droeg in zich de stille wens terug te keren als officier.

John studeerde tot hij zijn oproepingsbevel kreeg. Hij vertrok naar Canada, om op 13 augustus 1943 in Groot-Brittannië te arriveren.