In de nacht van 17/18 februari 1941 stijgt een Whitley van de geheimzinnige 'Flight 419' van Tempsford op. De bemanning heeft als opdracht gekregen op de provincie Namen te vliegen om er tussen Sombreffe en Cognelée een Belgische agent, Gaston Poplimont, te droppen. De bemanning slaagt in haar opzet, Poplimont springt en wordt op de begane grond ontvangen door Emile Hingot. Samen zullen ze te Gent een radiopost beheren, van waaruit 133 berichten naar Londen geseind worden. Tot 13 mei 'snuffelt' de Duitse politie met speciale apparatuur (radio-goniometrie) naar de geheime zender. Die dag, drie maanden na zijn veilige landing, wordt Poplimont opgepakt.

Maar voor de Whitley-bemanning is het leven op vrije voeten korter... Kort nadat zij hun paasagier gedropt hadden richt een Flakbatterij een granaat in de buurt van de rechtervleugel. De piloot, Squadron Leader F.J. Keast weet zijn tweemotorige bommenwerper om 4u 's ochtends tussen Champion en Cogenelée, bij de weg Namen/Leuven in een weide te landen. De vijf Britten worden gevangen genomen (naast de piloot waren het de Flying Officers McMurdie en Baker en de Sergeanten D. Davies en D. Bernard). Na een eerste bezoek aan het wrak blijkt dat de bemanning niet voor een bombardementsmissie uitgestuurd was; achteraan de romp stond het luik waardoor Gaston Poplimont gesprongen had, wagewijd open. Uit het gat hing nog steeds de parachutelijn (static line)...

De vijf vliegeniers worden hardhandig ondervraagd. Sgt Bernard verloor er een tand bij.