Op de vlucht Keulen-Brussel van 4 januari 1937 zat de 49-jarige Britse miljonair en grootgrondbezitter Max Wenner. Zijn medepassagiers zagen hoe hij naar het toilet ging. Op het moment dat de OO-AGP tussen Geilenkirchen en Hasselt hing, voelde gezagvoerder Lassois een lichte schommeling. Na de landing op Haren bleek dat de passagier verdwenen was. Het toestel werd verzegeld en onderzocht. Men vond nog een onafgewerkte brief van Wenner, gericht aan zijn 22-jarige Duitse verloofde Olga Bückenschütz, een secretaresse in een Duits wapenbedrijf, wiens broers naar verluidt aanhangers waren van Hitler.  Sporenonderzoek wees uit dat een toiletbezoeker zich met kracht tegen de buitendeur, die normaal gezien vergrendeld was, had afgezet.

Vier dagen later deed een wandelaar  in de bossen van Terboekt, tussen Genk en Waterschei een lugubere ontdekking – het lijk van de steenrijke Brit werd merkwaardiger wijze niet gerepatrieerd, maar op de Genkse begraafplaats ter aarde besteld. Doordat het een eeuwigdurende concessie betreft, ligt de mysterieuze man er nog steeds.

Op woensdag 22 maart 1939 stak piloot Lejaer met dezelfde OO-AGP in een hondeweer het Kanaal over. Haren meldde dat de zichtbaarheid nul bedroeg, en dus besloot de gezagvoerder op Stene-Oostende te landen. Toen hij de wielen aan de grond zette, lag al één derde van de piste achter hem. Door de overvloedige regen schoof de S.73 met een rotvaart over het gladde gras, door enkele moestuintjes, om uiteindelijk tegen de Steense Dijk tot stilstand te komen. Eén voor één verlieten de vijf passagiers – drie Britten en twee Japanners – beduusd maar levend en wel de machine.