Paul Decroix maakte op 3 november 1944 deel uit van 349 Squadron/Blauwe Sectie die boven Numansdorp-Gravendeele in een echte flakbarrage terechtkwam. Bij Stryensas zag men hem voor de laatste keer. Een week later bereikte op Maldegem het goede nieuws dat de man waarschijnlijk nog leefde. Vooruitgeschoven geallieerde troepen vonden het wrak van zijn Spitfire PV134 “GE-P”  bij Oostvoorne en na navraag bij de lokale bevolking kon men vaststellen dat de piloot gevangen genomen was, evenwel licht gewond.

Decroix was een 23-jarige Kortrijkzaan die samen met zijn ouders als kind naar de Verenigde Staten emigreerde. Toen de oorlog uitbrak – hij volgde toen een opleiding als boekhouder – werd hij opgenomen in de Belgische strijdkrachten in Groot-Brittannië. Een jaar later koos hij echter voor een opleiding als piloot, en werd hij weer naar Canada gebracht. Op 1 augustus 1944 werd hij in 349 opgenomen, drie maanden later werd hij door een flakgranaat getroffen. Een half jaar later, op 8 mei, kwam hij vrij.