In de spuikom die uitmondt in het kanaal Oostende-Gent.

Eind 1916 kwam men tot de conclusie dat ook de haven van Oostende steeds vaker en met steeds groter succes werd aangevallen. Na een vlucht van amper tien minuten bereikten de geallieerde aanvallers de haven en dat gaf aan de Duitse toestellen uit de omringende vliegterreinen te weinig tijd om de heveninstallaties degelijk te kunnen beschermen.

Steeds meer nieuwe, grotere en beter uitgeruste vliegeenheden werden in de kuststreek geïnstalleerd. Eind 1916 nam men ook het besluit om op de oostelijke oever van de Spuikom een tweede zeevliegbasis aan te leggen, het Seeflugstation Flandern II, in navolging van het Seeflugstation Flandern I, dat sinds 1914 in Zeebrugge gelegerd was.

Deze ‘Seeflughafen’ was op zijn breedste kant iets meer dan één km wijd, maar deze waterplas was aanvankelijk veel te ondiep om watervliegtuigen daarop veilig te laten landen of ervan op te stijgen. Eerst werd het waterpeil met 2 m verhoogd door de sluizen die het waterpeil moesten regelen dicht te houden en werd de drassige oever verhoogd en verhard. Een slipway werd aangelegd en een betonnen draagvlak werd gegoten voor de hefkraan die men uit Brugge aanvoerde. Na het aanleggen van een korte spoorlijnverbinding met het bestaande net, het inrichten van woongelegenheid voor officieren, barakken voor de manschappen en een vliegtuigloods met bijhorend atelier, kwam de eenheid zich in maart 1917 in Oostende vestigen. Zij was uitgerust met vier eenzitter watervliegtuigen en bestond aanvankelijk uit 5 piloten en 100 manschappen. Seeflugstation Flandern II kwam naar Oostende en was operationeel op 11 maart 1917. De eerste eenheid, de pas opgerichte Küsta II, stond onder het bevel van Kapitän Leutnant Bücher.

Er was ook een kraan om de vliegtuigen uit het water te hijsen. Seefleugstation Flandern II stond in voor de verkenning, bombardementen, artilleriegeleiding en reddingsacties. 

In 1918 werd de eenheid geëvacueerd. Resten van de basis kunnen nog steeds gezien worden aan het Oostendlijk gedeelte van de Spuikom.

Vanaf september 1940 nam een detachement van de 3. Seenotstaffel bezit van de Spuikom. De watervliegtuigen werden in twee hangars ondergebracht. In september 1942 verliezen ze Bredene/Oostende.

Andere, niet-vliegende eenheden die er gelegerd waren:

• Seenotkdo. 8 (mei /juni 42 – augustus 44)
• detachment van Seenotflotille 3 (juni 40 – augustus 44)