Gelegen aan de huidige N307 Wenduine-Brugge, ten zuiden van de kerk van Nieuwmunster, ter hoogte van de boerderij met huisnummer 30. Het vliegveld wordt ook dikwijls Houthave genoemd. In Duitse bronnen wordt het toponiem verduitst tot Neumünster.

Vanaf maart 1915 werden de weerloze verkenningsvliegtuigen van het I. MLFA steeds vaker aangevallen en verdreven door de geallieerde gevechtsvliegtuigen met achter de cockpit liggende motor.

Het Duitse opperbevel besliste daarom hiervoor in Nieuwmunster, op een vijftal kilometer van Wenduine langsheen de weg op Brugge, een nieuw vliegveld aan te leggen.

De werken werden snel aangevat, want al op 10 mei 1915 stuurde men uit Brugge een nota naar de plaatselijke bevelhebber in Nieuwmunster met het verzoek een wacht voor twee posten aan te duiden bestaande uit één onderofficier en zes man. Zij moesten elke avond vanaf 7 uur tot ’s morgens bij het hervatten van de aanlegwerken de veiligheid op het vliegveld verzekeren.

In juni 1915 was het vliegveld Nieuwmuster operationeel, met daarop drie loodsen.

Vanaf juni 1915 vergezelden de met Parabellum M.G. bewapende Albatros C-1 dubbeldekkers van Nieuwmunster telkens de verkennertoestellen uit Mariakerke of verdreven de wat al te nieuwsgierige of aanvallende geallieerde toestellen die zich boven Zeebrugge waagden. De II. MLFA beschikte vanaf  22 september 1915 te Nieuwmunster over vier tweezitverkenners (S 66, S 67, S 158 en S 160) en twee Fokker eenzitters (één ervan droeg de registratie E 27).

In september bleek echter dat men met de overhaaste keuze van het nieuwe vliegveld een enorme flater had begaan. Na enkele fikse herfstbuien veranderde deze vliegbasis in Nieuwmunster in een typisch zompige polderweide waarop landen en opstijgen zowat onmogelijk werd. Eerst legde men nog langs weerszijden van het veld een houten startbaan aan van 10 x 190 m, maar spoedig bleek duidelijk dat dit weinig baatte. Een ander vliegveld aanleggen duurde veel te lang, dus verhuisde men deze “Schutsabteilung”  tijdens de winterperiode naar Mariakerke.

Als eerste vond hier dus de II Marine-Feldfliegerabteilung een basis, uitgerust met Ago-Kampfdobbeldecker, enkele Fokker EII’s en Albatros CI’s. Door de zompige toestand van het veld werden aan weerszijden van het veld houten startbanen (10 x 190 meter) aangelegd.

Tijdens de maand mei 1916 landden er formaties Gotha’s van Kagohl 3. Op 25 mei van dat jaar werd hier bijgetankt voor een eerste grote aanval op Londen.

Volgende eenheden stonden hier nog gestationeerd:

MFJ I:  1-2-1917, vertrok naar Aartrijke op  15-4-1917

Seefronstaffel II : van 1-10-1917 tot 15-9-1918 - opereerde als bescherming van watervliegtuigen van Zeebrugge met Pfalz DIII

MFJ V: van 1-9-1918 tot 11-11-1918