De Franse luchtmacht zette bijna voor de eerste maal tijdens de Tweede Wereldoorlog haar dagbommenwerpers in. Zes moderne Léo 451 van het GB I/12 (Soissons) en vier van de II/12 (Persan-Beaumont) zouden, geëscorteerd door achttien Moranes MS 406 van het GC II/6 (Anglure-Vouarces) en III/3 (Beauvais-Tillé), trachten de bruggen over het Albertkanaal te bereiken. Maar de Duitse jacht wachtte op de aanval. Het I./JG 1 gaat weerom haar weerbaarheid tonen.

Terwijl de Duitse pantsers naar hun belagers schieten, haalt Fw Richter een Léo neer, de N° 46 van het GB/12. De boorschutter, Adjt-Chef Moquelet tracht de getroffen machine te verlaten maar stort met een brandende parachute neer. De boordmarconist, Adjt Natta daalt gewond aan zijn parachute neer en wordt gevangen genomen. Hij zou de enige overlevende zijn.

De tweemotor crasht te Grandville langsheen de weg Sint-Truiden/Oreye. De commandant van de machine, Ss-Lt Jacquet is op slag gedood, zijn piloot Ss-Lt Morel bezwijkt aan zijn verwondingen en wordt te Maastricht begraven. Zijn makkers werden te Granville te rusten gelegd.

Op de baan van Luik naar Sint-Truiden (N3) staat een vijftigtal meter voorbij de rotonde een monument dat hulde brengt aan een Franse bemanning.