Halifax LW583 te Wevelgem

Halifax  LW583 van  432 Squadron keerde in de nacht van 8 op 9 mei 1944 terug van een raid op Haine-Saint Pierre, een gehucht van La Louvière. De operatie was tot dan toe goed verlopen, goede zichtbaarheid en de inslagen waren gezien als treffers.

Maar … Op de terugweg werd Halifax QO-L echter onderschept door de Messerschmitt 110’s van de IV.Gruppe van het Nachtjachtgeschwader 1.  Die opereerde sedert maart 1944 van op het vliegveld van Sint- Truiden.

Het was de Me 110 G4 van Ridderkruisdrager Hptmann Georg Hermann Greiner die de bommenwerper omstreeks 4.00 uur, boven Wevelgem het genadeschot gaf. Boordmeccano Philip Mellor, de enige Brit in dit RCAF toestel, werd gedood door het Schräge Musik-salvo van Greiners nachtjager. De piloot van de onbestuurbaar geworden Halifax, Flying Officer Tommy Martin, beval zijn bemanning onmiddellijk het toestel te verlaten. Navigator Flying Officer Leon Panzer, bommenrichter Zeke D’Andrea, en de boordschutters Sergeants McCartney en W. Cantlon en radiotelegrafist Pilot Officer L. Cannings konden het vliegtuig verlaten. Meer dan waarschijnlijk bleef Flying Officer Martin aan boord om zijn brandend vliegtuig zover mogelijk van de hoevegebouwen weg te sturen.

Het werd zijn dood. De inslag gebeurde op zowat 250 m ten zuiden van de hoeve Bekaert, in een weide midden tussen de hoeve en de Leie. Cannings werd met een halfgeopend valscherm dood aangetroffen in de boomgaard van de aangrenzende hoeve David. De rest van de bemanning landde in de omgeving van de crash site en het gelukte Panzer en d’Andrea, zij het met de hulp van omwonende Andre Seurynck, de overkant van de Leie te bereiken. Daar konden ze, geholpen door mensen van de weerstand, onderduiken maar werden later toch door de Duitsers opgepakt en belandden in de gevangenis van Sint-Gillis.

In september werden ze bevrijd uit de trein waarmee men ze naar Duitsland wou voeren en keerden nog dezelfde maand naar Engeland terug.

McCartney en Cantlon hadden minder geluk. In de vroege morgen werd een van hen door een Duitse patrouille uit een belendend tarweveld geplukt, terwijl de andere, aan het been gekwetst, hen uitgeput

opwachtte zittend op een kilometerpaal langs de weg Wevelgem-Menen. Beiden werden naar de gemeentelijke Kommandantur gebracht en na de gebruikelijke ondervraging als POW naar Duitsland afgevoerd. Piloot Tommy Martin, Flight Engineer Philip Mellor en wireless operator L. Cann ings werden op hetgemeentelijke kerkhof van Wevelgem bijgezet.

Paul Bekaert , in 1944 ooggetuige van de gebeurtenissen en de huidige eigenaar van de weide waarop de Halifax te pletter sloeg, liet toe het monument te plaatsen dicht bij de crashplaats aan de  Menenstraat 475, te Wevelgem.. De inhuldiging op Remembrance Sunday 2002, nog altijd onder een striemende regen, werd bijgewoond door de 90 jarige weduwe van RAF boordmeccano Philip Mellor, haar zoon John en dochter Judy. Zij waren het die het monument onthulden van de Canadese vlag, vlag die aandenken overhandigd kregen door E. Vanackere. Ook hier werd de bloemenhulde gevolgd door de nationale hymnen van Canada, Groot-Brittannië en België. Het memoriaal, eveneens uitgevoerd in Himalaya Bleu graniet, heeft hier de vorm van het staartvlak van een Halifax, meet 1,50 m en draagt uitgezonderd de namen, kentekens en data, dezelfde tekst als de andere RAF monumenten. Deze 4 monumenten, die dagelijks door honderden voorbijgangers, jongen oud, worden gezien hebben een instructieve en educatieve taak te vervullen.

Hopelijk denkt men er bij het zien van die gedenktekens aan welke offers onze vrijheid heeft gekost.

Datum: 
09/05/1944
Serienr. / Rompcode: 
Organisaties: 
Locatie
Menenstraat 475
Wevelgem
be
Type Locatie: 
Incident
Bronnen: 
Vanoverbeke Lothair; Halifax LW583 te Wevelgem in: Contact
VANBOSSELE J. – Kortrijk tijdens de tweede wereldoorlog – 4 dl. Kortrijk 1986/1994
VANACKERE E. - De laatste vlucht – Kortrijk 2000