Bij dageraad van die eerste oorlogsdag vlogen de Fiats CR-42 van de 3/II/2 spoorslags naar het vliegveld nr. 22 te Brustem. Zodra ze toegekomen waren, kregen drie piloten de opdracht om het vliegveld te beschermen. Het waren luitenant-vlieger Charles Goffin, 1e sergeant-vlieger Marcel Sans en 1e sergeant-vlieger Roger Delannay. Door motorpech zal Marcel Sans niet deelnemen aan de vlucht.

1e sergeant-vlieger Roger Delannay (°5 januari 1916 - Doornik) merkte een formatie Duitse bommenwerpers op die geëscorteerd werden door Messerschmitts. Boven Melveren-Sint-Truiden barstte een ongelijke strijd los tussen de twee Fiats en de Bf 109’s. Het vliegtuig van Roger werd neergeschoten. Hij was gekwetst maar kon zich toch uit zijn vliegtuig wringen en zijn valscherm openen. Tijdens zijn pijnlijke afdaling naar de grond werd hij verschillende malen geraakt door kogels die vanaf de grond werden afgevuurd – volgens zijn broer Christian telde men er 38. Een kogel in de long werd hem fataal. Hij werd afgevoerd maar zou dezelfde dag in het hospitaal van Sint-Truiden overlijden.

Delannay, die de bijnaam meekreeg Le pilote de la tempête, omdat hij graag in het slechtste weer opsteeg, was de man die ook het insigne van de 9^de en de 11^de Observatiesmaldelen van het 1^ste Luchtvaartregiment ontwierp nadat ze met de Renard R-31 werden uitgerust: het profiel van het Sioux-indianenhoofd op een blauw of rood veld. Het is dit kenteken dat nog steeds geschilderd staat op de C-130 Hercules van de 15e Wing te Melsbroek. In 1938 werd Delannay van de observatie naar de jacht overgeplaatst.

Hij werd tijdelijk te Sint-Truiden ter ruste gelegd – een monument aldaar herinnert daar nog aan – maar Roger Delannay ligt vandaag begraven op de stedelijke begraafplaats van zijn geboortestad.