Fernand Lescart kreeg alle aandacht in de luchtvaartwereld toen hij op 30 maart 1911 samen met zijn passagier Benselin vanop Kiewit vertrok, over Maastricht en Aken vloog om dan op Braderheyd te landen. Lescarts was daarmee de eerste vliegenier ooit die vanuit het buitenland op Duitse bodem neerstreek.

Met de financiële steun van koning Albert I, die zijn vliegtuig en de reis betaalde, vertrok Lescarts het jaar nadien naar Centraal Afrika. Op 13 maart 1912 was hij in Southampton ingescheept. Aan boord bevond zich ook zijn Farman met een 50 pk-motor. Elisabethville (Lubumbashi) was zijn bestemming. Lescarts moest er nagaan hoe een luchtpostdienst kon worden uitgebouwd. Nooit eerder had er boven Centraal-Afrika een vliegtuig gevlogen.

De invloed van de hoge temperaturen en de hoogte  waren nog onbekende factoren voor de jonge vliegeniers. Dat zou Lescarts snel ondervinden. Toen hij op 12 november 1912 wilde opstijgen lukte dat niet al te best tengevolge de warme lucht. De Farman ging wel lichtjes van de grond maar sloeg te pletter tegen de bomen die aan de rand van een te korte piste groeiden. De motor werd niet geraakt. Lescarts bouwde een nieuw toestel, maar ook zijn tweede poging mislukte. Het zou tot 1913 duren vooraleer een eerste netwerk met watervliegtuigen kon worden uitgebouwd.