In juli 1941 begint de II./KG 2 in het westen met de vervanging van haar 'oude' Dornier Do 17 op de moderne Do 217 E-1. Het eerste verlies van deze eenheid vond in België plaats. Op 10 juli vertrekt de Do 217 E-1 (Wn.5080) vanuit Duitsland om naar de zetel van de Gruppe, Evreux te vliegen. Boven Charleroi kreeg de nieuwe tweemotor motorpech en stortte de machine neer te Châtelineau in het Bois Scarsez (vandaag verdwenen door de urbanisatie). Enkele burgers zijn erg snel ter plekke en vinden er drie lichamen : Lt Siegfried Rödenbeck (piloot), Ogefr Friedrich Gagelmann (waarnemer) en Uffz Gerhard Langer (boordschutter).

Tussen het struikgewas treffen ze er de zwaar gewonde Roland Schulz, de radiotelegrafist aan. Hij heeft een schedelfractuur en denkt dat hij in Parijs zit. Hij wordt thuis verzorgd door een dame. De Kommandantur van Charleroi is intussen verwittigd en komt de enige overlevende ophalen. Een officier vraagt aan het kleine jongetje in huis wat hij voor hem kon doen. De kleine zou graag zijn krijgsgevangen vader terugzien. De Duitse officier antwoordde dat zijn wens te overwegen was... zolang het een Belg betrof en geen Pool. De Belgische soldaat werd inderdaad vrijgelaten. Een aansluitende anekdote : de soldaat kon pas in Parijs van de trein gezet worden. En de ongelukkige Belg voelde zich erg gefrustreerd toen zijn trein in het station van Chatelineau halt hield... op de lijn Parijs/Keulen. Hij zou daar nog eens 24 uur moeten wachten op de nodige documenten om van zijn officiële invrijheidsstelling te kunnen genieten en naar huis, zijn vrouw en zijn zoontje terug te keren.