Die namiddag van 10 mei 1940 werden op de Franse basis Rosières-en-Santerre enkele Bristol Blenheims van het 57 Squadron in gereedheid gebracht. Om 15u.30 Britse tijd trok Flight Lieutenant Geoffrey M. Wyatt zijn Blenheim L9246 in de Noord-Franse hemel. Naast hem zat Sgt William Gardiner, terwijl in de geschutskoepel Corporal F. Russell de hemel afspiedde. "Ik kreeg opdracht om op lage hoogte naar Nijmegen te vliegen om te zien hoe diep de Duitsers in Nederland zaten. We scheerden over België, op verschillende plaatsen steeg rook op, maar we zagen niet echt lucht- noch grondactie. Boven Nederland, voorbij 's Hertogenbosch was er evenmin iets op de grond te zien. Plots was er een slag, en een zweepslag in mijn rechterarm. We droegen witte overalls, en ik zag dat mijn mouw doordrenkt werd met bloed.

Ik meende dat er geen tijd voor heldendaden was, duwde de gasmannette naar voor (9-lbs boost) en sloeg een koers in. Bill Gardiner sneed de mouw van mijn overall en jas af, en bond de wonde af".[1]

Het valt te betwijfelen dat de Blenheim in de buurt van 's Hertogenbosch aangevallen werd. Het verhaal wordt veel boeiender wanneer we er de Franse archieven op nalezen. Op dat moment patrouilleerden immers toestellen van de Franse Groupe de Chasse III/I boven Oost-Vlaanderen. Lieutenant de Mallmann en A.C. Saussol haalden om 17u.35 bij Dendermonde een "Heinkel He 111" naar omlaag.[2] Vreemd genoeg is ons geen enkele crash van dergelijk toestel in de omtrek bekend. Maar het is omstreeks hetzelfde uur (17u.55) dat Geoff Wyatt zijn Blenheim te Sint-Gillis-Dendermonde in een kraaklanding aan de grond zette. We kunnen dus met vrij grote zekerheid veronderstellen dat de Franse jachtpiloten verkeerdelijk de tweemotorige Blenheim voor een Duitse Heinkel aanzagen... Zo'n schromelijke vergissingen kwamen - zoals we verder zullen zien - meer dan eens voor.

Voor de Britse bemanning liep het allemaal nog goed af. Wyatt werd voor verzorging naar Engeland overgebracht, waar hij herstelde van zijn wonde.