Van enkele van deze vliegtuigen treft men soms merkwaardige overblijfselen aan. Enige tijd terug vernamen we dat na de bevrijding op het Kipsteekbos, op de grens Iddergem-Ninove, een Amerikaanse piloot met zijn bombardementstoestel een noodlanding uitgevoerd had. Groot was onze verwondering wanneer een vriendelijke landbouwersfamilie uit Iddergem ons de levensgrote Amerikaanse vleugelkokarde van het betreffende toestel aanbood.Het aluminium, waarop de Amerikaanse ster duidelijk te zien is, had de tand des tijds erg goed doorstaan. Het was niet makkelijk een helder ooggetuigeverslag over dit voorval te vinden. Dankzij de hulp van de heer J. Van der Speeten uit Okegem, ontvingen we echter het volgende verslag van landbouwer Achiel Anthoens :

"1 januari 1945. Een heldere vrieslucht. De hard bevroren grond is met een laagje sneeuw bedekt.

De ganse voormiddag was er geronk geweest van vliegtuigen die terugkeerden van bombardementen in Duitsland.

Een vliegtuig met sputterende motoren deed ons naar buiten vluchten. En ja, boven "Impegem" sukkelde een "bombardeur" voort. Wij konden goed zien dat een deur openstond waaruit witte stipjes neerdwarrelden. De bemanning verliet het vliegtuig.

De vliegeniers zijn dan terecht gekomen in de weiden tussen de spoorweg te Okegem en de Dender. Bij zijn val had een parachutist zijn voet omgeslagen of een been gebroken. Deze werd geëvacueerd door enkele burgers. Hierbij is gebruik gemaakt van de lijkberrie uit de kerk.

Ondertussen cirkelde het vliegtuig rond boven de meersen om een noodlanding te maken. Eén van de bemanningsleden schoot echter twee rode vuurpijlen de lucht in wat het teken was dat een landing onmogelijk was, gezien de vele grachten en weideafsluitingen.

Toen is het vliegtuig doorgevlogen naar hoger gelegen grond. Het heeft een buiklanding gemaakt op de velden tussen het "Kipsteekbos" en de baan Aalst-Ninove, op een 150 meter van de steenweg.

Bij zijn val heeft het vliegtuig een paar bomen geraakt zodat een deel van de linkervleugel afgerukt werd. Andere uiterlijke schade was nog dat de vier schroeven geplooid waren door de inslag op de harde grond.

Een wacht van een achttal soldaten was er vlug bij. Die hadden als taak het uithakken van de motoren en brandstoftanks. De machinegeweren werden eveneens ontmanteld maar de munitie bleef onaangeroerd.

De militairen verbleven ter plaatse in een grote tent. Voor zover wij konden begrijpen waren het Canadezen. Een eigenaardigheid : als ze koffie maakten werd er zout toegevoegd !

De rest van het wrak is lang blijven liggen tot het door de boeren weggesleept werd naar de rand van de steenweg toe, waar het vlug opgeruimd werd door schroothandelaars."

Wilfried De Metsenaere uit Denderleeuw was er ook meteen bij. Hij herinnerde zich dat er wit brood in het toestel lag. Rondom het wrak was een lint gespannen. Ook de bommen waren afgespannen met een lint. De wrakstukken van dit B-17 "Vliegend Fort" verdwenen, maar niet uit het geheugen van de vele honderden Ninovieters die die wintermaanden van de gelegenheid gebruik maakten om - veelal de eerste keer - een 'vliegmachien' van dichtbij te bekijken. En voor vele kwajongens uit de streek werd het wrak een geliefkoosd speelterrein.

De vleugelkokarde van de B-17 is nu tentoongesteld in het Museum For Freedom te Ramskapelle/Knokke.

Cynrik De Decker